Wouw, een dag om niet snel te vergeten!

Vandaag beginnen we de dag op ons gemak. We hebben pas om 11.30 uur een tour naar Anteloppe Canyon gepland staan. We eten ons ontbijt op het balkon op en de mannen nemen een duik in het zwembad. Ik maak wat foto’s van het hotel, (het hotel is gebouwd in mexicaans/indiaanse stijl. Erg mooi verzorgt) geniet wat van de zon en werk mijn blog bij.
Rond 10.00 uur gaan de mannen douchen, we laden de auto in en rijden naar het “centrum” van Page. We kijken nog wat rond maar dit is snel gebeurd, het centrum stelt eigenlijk niets voor. Na betaling van $84.00 mogen we de tourjeeps in. De weg ernaar toe begint op verharde weg. Gevolgt door off road zandweg. De jeeps moesten flink ploeteren om er door heen te komen. He is goed warm. Op het het eerste oog stelt het niet veel voor. Tot we naar binnen gaan. WOUW wat is het hier mooi en bijzonder. Eigenlijk is het niet in woorden uit te drukken. Het is een kloof waar vanuit boven licht in valt. De guide leidt ons en vele andere door de kloof en geeft aanwijzingen waar en hoe we de mooiste foto’s kunnen krijgen. Vel e foto’s worden gemaakt (over de 200) want elk zicht heeft weer z’n eigen charme.












Na een 3 kwartier gaan we het gevecht met het zand weer aan en rijden terug naar het centrum van Page, we bedanken de guide en gaan terug naar de auto. Het in ondertussen al tegen half 2 en we moeten nog door naar Kayenta. We besluiten dus om onze “lunche” op te eten in de auto, deze bestaat uit overgebleven donutsen van gisteren en chips. Tja moeders aan gezonden maaltijden wordt hier niet altijd gedacht. Met 2 uur rijden, en wederom weer 1 uur tijdsverschil rijden we rond ½ 5 Kayenta binnen. Kayenta lijkt een vrij nieuw “dorp” het hotel is ook een mexicaans/indiaanse stijl. Kamers zijn verzorgt en het heeft een gezellige sfeer.

We gooien de koffers op de kamer en rijden via Monument Valley naar Mexican Hat.
Voor Monument Valley mogen we $15 afrekenen om te genieten van een adembenemend uitzicht. Je waant je even in het wilden westen bekent van de TV. Je kan ook een route door de “rotsen” rijden maar dit is een off route weg en er staan vele waarschuwingen for verry rough route. Dus hier gaat het verstand tegenover gevoel. OF anders gezegd, Michel tegen Arianne. Volgens Michel durft hij het best aan en kan de auto dit ook best aan. Maar de auto is niet verzekerd off route en dan 17 mile rijden vind ik toch wat onverstandig (verstandig he ). Verstand wint het dus van gevoel. Hoe jammer het ook is want het is een hele mooie route. We nemen het view van bovenaf dus extra goed op en rijden verder naar mexican hat.






De mexican hat is een aparte rots party om te zien maar of het de extra 44 mile waard was? Maar hier kon Michel dan toch even off road, want 2 keer wint verstand niet van gevoel.

Ondertussen krijgen we honger en rijden rond ½ 8 Kayenta weer binnen. De keuze voor eten is gering. Mc Donalds, Burger King of Cosmic. We kiezen voor Burger King en gaan daarna terug naar de kamer. Weer een dag voorbij. Maar wel één met vele mooie herinneringen. Tot morgen weer, dan rijden we naar Grand Canyon.
(volgens ons, is stop hier ook echt stop of anders......)